ΣΦΑΙΡΙΚΑ ΚΑΤΟΠΤΡΑ, ΕΠΙΠΕΔΟΙ ΦΟΝΟΙ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ ΤΕΥΚΡΟΣ

Μέσα της δεκαετίας του 1950. Μια εγγλέζα βυζαντινολόγος, ένας γάλλος παλαιογράφος κι ένας νεαρός έλληνας μαθηματικός καλούνται επειγόντως στην Κύπρο, όπου μαίνεται ο αντιαποικιακός αγώνας, για να αξιολογήσουν ένα χειρόγραφο που χρονολογείται από την περίοδο της Τρίτης Σταυροφορίας. Μέσα στο κείμενο υπάρχουν αναφορές σ' ένα δύσκολο μαθηματικό πρόβλημα που παρέμενε άλυτο από την εποχή του Πτολεμαίου, αλλά και σ' έναν μυστηριώδη φόνο. Τα πράγματα περιπλέκονται όταν οι τρεις εμπειρογνώμονες γίνονται μάρτυρες, οκτακόσια χρόνια αργότερα, ενός ακόμη φόνου...
Μέσα από την αφήγηση της γοητευτικής δόνας Εστεφάνα, το βιβλίο μάς ταξιδεύει στην Κύπρο των Σταυροφόρων, μας ξεναγεί στις μεσαιωνικές ιατρικές συνταγές και μελετά μαζί μας σπάνια αραβικά χειρόγραφα που περιέχουν λύσεις σε δύσκολα μαθηματικά προβλήματα. Κι ύστερα, μερικούς αιώνες αργότερα, με καινούργια συντροφιά, μας οδηγεί ξανά στον ίδιο χώρο για ν' αντιμετωπίσουμε ένα νέο μυστήριο, του οποίου η λύση κρύβεται στο ίδιο παλιό χειρόγραφο. Φτάνει να μπορέσουμε να το διαβάσουμε σωστά... (Τ.Μ. Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

"Πιστός στην προσωπική όσο και πρωτότυπη μαθηματική εκδοχή του αστυνομικού μυθιστορήματος, ο Τεύκρος Μιχαηλίδης επιστρέφει αυτή τη φορά στο νησί καταγωγής του, την Κύπρο. Συνδετικός ιστός ανάμεσα σε δυο φόνους που τους χωρίζουν αιώνες -από την εποχή της Γ’ Σταυροφορίας και του Ριχάρδου του Λεοντόκαρδου στη δεκαετία του 1950 και την υπό αγγλική κατοχή Κύπρο-είναι ένα μεσαιωνικό χειρόγραφο. Το Κιτάπ αλ Μαναζίρ (Εγχειρίδιο της Οπτικής) του άραβα μαθηματικού Ιμπν αλ Χάίτάμ, γνωστού ως Αλχαζέν (965-1040 μ.Χ.). Η λογοτεχνία συνομιλεί με τα μαθηματικά και, στη γωνία, ο Ουμπέρτο Έκο κλείνει με ικανοποίηση πονηρά το μάτι." (Δημήτρης Κωστόπουλος, The Books’ Journal)